Zastosowanie taśm magnetycznych

Taśmy magnetyczne to rodzaj nośnika pamięci używanych do przechowywania danych w formacie cyfrowym. Są one wykonane z cienkiej warstwy materiału magnetycznego pokrytego warstwą plastiku. Dane są przechowywane na taśmie, kodując je w serię impulsów magnetycznych. Taśmy magnetyczne są używane w różnych aplikacjach, w tym w pamięci danych, nagrywania wideo i audio oraz tworzeniu kopii zapasowej danych komputerowych. Są one również stosowane w zastosowaniach przemysłowych, takich jak produkcja i kontrola jakości. Taśmy magnetyczne są używane do przechowywania danych od lat 50.

Historia taśm magnetycznych

XX wieku. Pierwszy komercyjny napęd na taśmę został opracowany w 1952 roku przez IBM. Pierwszy napęd na taśmę może przechowywać do 2 megabajtów danych na jednej rolce taśmy. Taśmy magnetyczne można zastosować w wielu przypadkach. Dzisiaj taśmy magnetyczne mogą przechowywać do kilku terabajtów danych na jednej kołowrotku. Największy napęd taśmowy może przechowywać do 300 terabajtów danych. Taśmy magnetyczne są używane w różnych aplikacjach, w tym: przechowywanie danych: Tablety magnetyczne są powszechnie używane do przechowywania danych do długoterminowego archiwizacji. Są one również używane do przechowywania danych, które są rzadkie, takie jak kopie zapasowe.

Gdzie można spotkać taśmy magnetyczne

Nagrywanie wideo i audio: taśmy magnetyczne są używane w aplikacjach do nagrywania wideo i audio. Są one powszechnie używane do przechowywania filmów, programów telewizyjnych i muzyki. Kopia zapasowa danych komputerowych: Testy magnetyczne są powszechnie używane do przechowywania kopii zapasowych danych komputerowych. Testy magnetyczne to długie paski plastiku pokryte warstwą materiału magnetycznego.

Czy dziś używa się taśm magnetycznych

Służą do przechowywania danych w komputerze lub innym urządzeniu elektronicznym. Pierwsza taśma magnetyczna została opracowana w Niemczech w 1928 r. Przez dr Fritza Pfleumera. Został wykonany z papierowego materiału pokrytego proszkiem magnetycznym. W 1935 r. Niemiecka firma BASF rozpoczęła masową taśmę magnetyczną. Podczas II wojny światowej taśma magnetyczna została wykorzystana do rejestrowania sygnałów radarowych i innych informacji. Po wojnie opracowano technologię do użytku komercyjnego. W latach 50.

Żywotność taśm magnetycznych

Taśma magnetyczna stała się szeroko stosowana do nagrywania muzyki. Taśma magnetyczna składa się z trzech warstw: podłoża, spoiwa i powłoki. Podłoże jest zwykle wykonane z poliestru, a spoiwo jest zwykle klejem na bazie poliuretanu. Powłoka jest bardzo cienką warstwą materiału magnetycznego, zwykle tlenku żelaza. Grubość powłoki magnetycznej określa pojemność taśmy. Im grubsza powłoka, tym więcej danych może przechowywać taśma. Typowe zdolności wahają się od 8 do 128 gigabajtów na cal kwadratowy. Taśmy magnetyczne są odczytywane i zapisywane przez głowicę, która magnesuje i demagnetuje cząstki magnetyczne na taśmie.